چهل مقام و چهل منزل آستانه ی کیست؟
چهل سلام و چهل صبح این ترانه ی کسیت؟
چهل مقام و چهل منزل آستانه ی کیست؟
چهل نهار و چهل لیل دام و دانه ی کیست؟
چهل سوار و چهل اسب این فسانه ی کیست؟
چهل حدیث و چهل قصه عاشقانه ی کیست؟
بهانه گیر نبود این دل این بهانه ی توست
حسین جان...
به هر طرف که نظر میکنم نشانه ی توست
رواق منظر چشم من آشیانه ی توست
کرم نما و فرودا که خانه خانه ی توست
نگاه میکنم از دور خانه، خانه ی کیست؟
پیاله نوش ولی از ولا نپرهیزد
که مست از می قالو بلا نپرهیزد
فدایی نجف از کربلا نپرهیزد
کجاست شیر دلی کز بلا نپرهیزد
دوباره قصه ی شمشیر و تازیانه ی کسیت؟
و آسمان که چهل روز خون گریسته بود
و آن زمین که چهل شب جنون گریسته بود
و مشک تشنه تو را سر نگون گریسته بود
و کودکی که ندیدند چون گریسته بود
پس از تو بار امانت به روی شانه ی کیست؟
زمانی از گلوی چاه میرسد بر گوش
زمانی از نفس راه میرسد بر گوش
نوید نصر من االله میرسد بر گوش
صدای کیست که گهگاه میرسد بر گوش؟
اگر زمانه ی او نیست پس زمانه ی کیست؟
حسین غرقه به خون خدا غسیل الله
حسین کشتی راه خدا سبیل الله
حسین کشته ی ذات خدا قتیل الله
حسین جاه و جلال خدا جلیل الله
که آن یگانه دوتا نیست آن یگانه یکیست
نظرات شما عزیزان:

به کربلا که رسیدی باید ژولیده بمانی
مبادا غبار از تن بگیری
با خستگی زیارتش کن
گفته اند مولای دلشکسته ات حسین
تشنه و خسته کشته شد